Konferencja w Goszczu

Przedstawiciele naszego muzeum, mieli przyjemność uczestniczyć w konferencji podsumowującej jeden z najważniejszych projektów goszczańskich, pt. „Restauracja i rewitalizacja zabytkowego pałacu w Goszczu”, która odbyła się w poniedziałek, 4 marca. 

Wspomniany projekt objął zarówno prace remontowo-budowlane, instalacyjne i konserwatorskie, jak i bogatą ofertę kulturalno-edukacyjną, a ponadto remont dachu, elewacji oraz wnętrza parteru sąsiadującego z ruinami budynku, gdzie swoje miejsc znajdzie lapidarium. Trafią tam artefakty odnajdywane podczas prac remontowych na terenie całego kompleksu. W ramach pierwszej z dwóch sesji poniedziałkowej konferencji odbyła się debata, w której uczestniczyli: pełniący rolę gospodarza Burmistrz Miasta i Gminy Twardogóra Paweł Czuliński, zaproszeni samorządowcy: radny Sejmiku Dolnośląskiego Ryszard Lech, Starosta Oleśnicki Sławomir Kapica, Burmistrz Gminy Żmigród Robert Lewandowski, Marta Kaluch-Tabisz z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego, zaproszeni naukowcy, historycy, mieszkańcy Goszcza i pozostałej części Gminy i powiatu oleśnickiego, a także goście specjalni: z Norwegii, kraju partnerskiego projektu – Geir Helland i Kristian Hoff- Andersen, przedstawiciele Intbau Norway, a także z Niemiec – prawnuk ostatniego przedwojennego właściciela pałacu Heinrich Leopold Graf von Reichenbach, z małżonką. Natomiast w ramach popołudniowej sesji goszczono cennych naukowców, pasjonatów – historyków i ludzi sztuki, którzy w specjalnie przygotowanych na tę okazję wystąpieniach m.in. przybliżyli najcenniejszy zabytek twardogórskiej gminy.

Wśród prelegentów znalazła się przedstawicielka naszego muzeum, kustosz, Karolina Dyjas, która wygłosiła referat pt. „Młyny Papiernicze w Goszczu i ich rola w historii śląskiego papiernictwa”. Zawierał on m.in. informacje jak doszło do założenia trzech młynów papierniczych w Goszczu (który wkrótce stał się największym kompleksem papierniczego na Śląsku) przez hrabiego Reichenbacha w latach 1767-1768 oraz jaki rodzaj papieru i w jakich ilościach był wówczas produkowany w tamtejszych papierniach (był to papier czerpany, ale opakowaniowy, dostarczany dla branży cukrowniczej i tytoniowej – Goszcz był jego największym producentem na Śląsku). Podczas wygłaszania referatu prelegentka zwróciła szczególną uwagę na relacje Goszcza z dusznickim młynem papierniczym i konflikt między tymi dwoma ośrodkami papierniczymi o szmaty, które dawniej służyły jako surowiec papierniczy. Goszczańsacy gałganiarze, bezprawnie zbierali szmaty w rejonie Ziębic, Ząbkowic i Prudnika, co powodowało liczne konflikty i skargi ze strony dusznickich papierników, gdyż tereny te były zarezerwowane do zbierania szmat dla naszego młyna papierniczego.