Wycinanka Wojciecha Czerwosza

Ekspozycja prezentowała dorobek artystyczny Wojciecha Czerwosza (1913 – 1986), artysty plastyka, rzeźbiarza i medaliera. 

Urodzony w Łopusznej, edukację artystyczną rozpoczął w 1926 r. w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. W latach 1931–1936 uczył się w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie, a w latach 1936–1939 studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u profesora Edwarda Wittiga. Po wojnie kontynuował studia u profesora Xawerego Dunikowskiego. Dyplom uzyskał w 1947 r.

W 1949 r. wraz z rodziną zamieszkał na warszawskiej Saskiej Kępie. Po wojnie zaangażował się w odbudowę stolicy, wraz z innymi artystami pracował przy restauracji zabytków, odtwarzaniu rzeźb i pomników.

Od połowy lat sześćdziesiątych Wojciech Czerwosz z wielkim zamiłowaniem uprawiał medalierstwo, współpracował z Mennicą Państwową, dla której wykonywał projekty okolicznościowych monet.

Wiele prac medalierskich Wojciecha Czerwosza prezentuje sport – jego ulubione dyscypliny to narciarstwo, przede wszystkim skoki narciarskie, wioślarstwo, lekkoatletyka, np. rzuty oszczepem. Jego prace prezentowane były na wielu wystawach w kraju i za granicą.

W 1969 r. Wojciech Czerwosz otrzymał pierwszą nagrodę na międzynarodowym konkursie „Uno A Ere” we Włoszech za medal o tematyce sportowej. Przedstawia on wioślarza i jego odbicie w wodzie, które okazuje się jednak być syreną. 

Wycinanka odgrywała ważną rolę w życiu artysty, zaczął ją wykonywać w czasie intensywnej pracy nad odtwarzaniem klasycystycznych płaskorzeźb w zabytkowych budynkach Warszawy. Początkowo traktował ją jako wytchnienie od ciężkiej pracy rzeźbiarza, ale z czasem wycinanka stała się dla niego samodzielnym środkiem artystycznego wyrazu.

Tworzył w tej technice całe cykle prac o tematyce związanej z dyscyplinami sportu, zwierzętami, motywami góralskimi, kobietami oraz legendami.

Wojciech Czerwosz do wykonania wycinanek używał przeważnie czarnego papieru. Wycinanki wykonywał ostrymi nożykami i dłutami, jak przystało na rzeźbiarza.

W czasach kiedy tworzył, zdobycie dobrego jakościowo czarnego papieru graniczyło z cudem. Wcześniejsze prace powstawały w cienkim, kolorowym papierze, jaki był powszechnie dostępny i używany w szkole. Z czasem artysta odkrył papier, który pochodził z niepotrzebnych już opakowań po kliszach rentgenowskich, ten materiał dostarczała mu znajoma doktor rentgenolog – Maria Wildenowa.

Gotowe wycinanki naklejał gumą arabską lub zwykłym klejem do papieru na biały karton, który kupował w blokach w formacie A4 i C4. Z biegiem lat papier ten nabrał żółto – brązowej barwy.

Wystawa prezentowała wybrane cykle tematyczne papierowej wycinanki, medale z brązu, oraz warsztat artysty. Powstała dzięki współpracy z córką artysty – Magdaleną Czerwosz. 

18 maja, podczas  Nocy Muzeów, odbyły się również warsztaty papierowej wycinanki inspirowane twórczością Wojciecha Czerwosza.

Ekspozycja dostępna była od 10 maja do 30 czerwca.