Kamienny dar

Dziewięć płyt do druku litograficznego trafiło do naszego muzeum z początkiem marca. Pochodzą one z nieistniejącej już drukarni Richarda Chutscha, znajdującej się przy ul. T. Kościuszki 142 we Wrocławiu. Służyły do druku reklam w gazetach.

Drukarnia została wybudowany w 1898 r. wraz z fabryką przetwórstwa papierniczego. Zakłady te po II Wojnie Światowej kontynuowały działalność jako Wrocławskie Zakłady Przemysłu Papierniczego i działały do początku lat 90. XX w.

Technika litograficzna polegała na tym, że rysunek nanoszono zatłuszczającą kredką lub tuszem litograficznym na wypolerowany lub przetarty ostrym piaskiem kamień. Po wykonaniu rysunku powierzchnia kamienia była zakwaszana słabym roztworem kwasu azotowego i gumy arabskiej. Tym sposobem niezarysowane partie uodporniano na zatłuszczenie farbą. Na rysunek nanoszono następnie farbę drukarską, którą przyjmowały tylko oleofilowe – niewytrawione, zatłuszczone wcześniej kredką lub tuszem – fragmenty. Odbitki wykonywano przy pomocy prasy litograficznej, przykładając zwilżony papier do stanowiącego matrycę kamienia.

Litografia pozwalała na oddanie dużej ilości szczegółów, ale ze względu na swoją złożoność służyła tylko do druku bardziej skomplikowanych projektów – przede wszystkim różnego rodzaju reklam i ilustracji.

Kamienie litograficzne, które znalazły się w Muzeum Papiernictwa, zostały odkryte podczas robót budowlanych w miejscu dawnych Wrocławskich Zakładów Przemysłu Papierniczego. Były użyte do utwardzenia podłogi jednego z budynków i zalane betonem, najprawdopodobniej zaraz po wojnie. Umieszczone na nich grafiki przedstawiają głównie reklamy w języku niemieckim.

Muzeum otrzymało płyty od firmy „AKME” Zdzisław Wiśniewski Sp. z o.o., która prowadziła w tamtym miejscu prace archeologiczne. Bardzo dziękujemy!